தமிழும் நாமும் வேறல்ல! தமிழே நம் வேர்!

(தொல் தமிழர் வகுத்தவை ஐந்திணை ஒழுக்கமும் நானிலப் பரப்புமாகும்.முன்பனிக் குளிரில் காலைக் கதிரவனின் ஒளிக் கீற்றுகளுக்கு முன்பாக உலகையே தன்னுள் அடக்கி வைத்திருக்கும் ஒரு பனித் துளியின் நுனித்துளியாக நம் தமிழ் இலக்கியங்கள் குறித்து ஒரு சிறு துளிச் செய்தியாக யாம் உங்கள் பார்வைக்காகப் பதிவிடுகின்றோம்)

துளி: 6
வாசிப்பு நேரம் : 5 நிமையங்கள் / 5-01-2022

பதிற்றுப் பத்து

பதிற்றுப்பத்து எட்டுத் தொகை நூல்களுள் ஒன்றாகும். இது சேர மன்னர்கள் பதின்மரைப் பற்றி பத்துப் புலவர்கள் பத்து பத்தாகப் பாடியப் பாடல்களின் தொகுப்பு. முழுமையாகக் கிடைக்காத நூல்களில் இதுவும் ஒன்று.

இந்த நூலில் முதற் பத்தும், இறுதிப் பத்தும் கிடைக்கவில்லை. ஏனைய எட்டுப் பத்துகளே கிடைத்துள்ளன. இந்த எண்பது பாடல்கள் இரண்டு சேரர் மரபைச் சேர்ந்த எட்டுச் சேர மன்னர்களின் வரலாற்றை எடுத்துரைக்கின்றன. உதியஞ்சேரல் வழித்தோன்றல்களான ஐந்து சேர மன்னர்கள் மற்றும் அந்துவஞ்சேரல் இரும்பொறை வழித்தோன்றல்கள் மூவர் என எட்டு (8) பேர்.

பத்து அரசர்களின் கொடை, வீரம், சிறப்பு ஆகியவற்றைக் கூறும் இந்நூலில், ஒவ்வொரு பத்திலும் உள்ள பாடல்களுக்குத் தனித்தனியாக தலைப்புகள் வைக்கப்பட்டுள்ளன,

1. முதல் பத்து பாடல்கள் உதியன் சேரலாதனைப் பற்றிப் பாடப்பட்டது என்கின்றனர். ஆனால் தெளிவான ஆதாரம் இல்லை. காரணம், இந்தப் பாடல்களில் ஒன்றுகூட கிடைக்கவில்லை. எழுதியவர் பெயரும் தெரியவில்லை..
2. இரண்டாம் பத்து, இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதனைப் பற்றியது. நெடுஞ்சேரலாதன் வடக்கே இமயமலை வரை படையெடுத்துச் சென்று வென்றவர். அதற்கு அடையாளமாக இமயத்தில் வில்லைப் பொறித்தவர். போரில் பெற்ற பெருஞ்செல்வங்களைப் படைகளுக்கும், குடிமக்களுக்கும் அளித்துள்ளார். இந்தப் பாடல்களைக் குமட்டூர் கண்ணனார் பாடியுள்ளார்.
3. மூன்றாம் பத்து, இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதனின் தம்பி பல்யானைச் செல்கெழுகுட்டுவனைப் பாடியது. இந்தப் பாடல்களை, பாலைக் கௌதமனார் பாடியிருக்கிறார். தன் நாட்டில் அவரவர்க்கு உரிய நிலத்தை பகுத்துக் கொடுத்து, ஆட்சி செய்திருக்கிறார்,
4. நான்காம் பத்து, களங்காய்க் கண்ணி நார் முடிச்சேரலை பற்றிப் பாடப்பட்டது. இந்தப் பாடல்களை, காப்பியாற்றுக் காப்பியனார் என்ற புலவர் எழுதியுள்ளார்.
5. சேரன் செங்குட்டுவன் அல்லது கடல்பிறக்கோட்டிய செங்குட்டுவனைப் பற்றி, ஐந்தாம் பத்தில் கூறப்படுகிறது. இவர் மீது, பத்துப் பாடல்களைப் பாடியவர் பரணர். இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதனின் இன்னொரு மகன் தான் சேரன் செங்குட்டுவன். தன் வெற்றிக்குத் துணையான வீரர்களுக்கும் தனக்கும் ஒரே விதமான உணவை சமைக்கும்படி செய்து, உண்டிருக்கிறான் சேரன் செங்குட்டுவன்.
6. ஆறாவது பத்தில், ஆடுகோட்பாட்டுச் சேரலாதனைப் பற்றிப் பாடப்பட்டுள்ளது. இதைப் பாடியவர் புலவர் காக்கைப்பாடினியார்,
   அறத்தையே விரும்பும் குணத்தை உடையவராக விளங்கினார். இவர் அவையில், குமரி முதல் இமயம் வரையிலும் உள்ள அனைத்து அரசரும் கூடியிருந்தனர். இவர் அவையில் சான்றோர்கள் நிறைந்திருந்தனர். பிற நாடுகளில் இருந்து வரும் வறியவரைத் தேரில் ஏற்றி வந்து, உணவை மிகுதியாக உண்ணக் கொடுக்கும் சிறப்புடையவர் என இவர் புகழப்பட்டுள்ளார்.
7. செல்வக் கடுங்கோ வாழியாதன், ஏழாம் பத்தின் தலைவன்.
   கபிலர் இந்த மன்னரை சிறப்பித்துப் பாடியிருக்கிறார். வறியவர்களுக்குப் பொருள் கொடுத்து உதவுவதால், செல்வம் குறைவது பற்றி கவலைப்பட மாட்டார். தொடர்ந்து உதவுவதால் உண்டாகும் புகழை நினைத்து, மகிழவும் மாட்டார். போர் மட்டுமே புகழ் என்று கருதாமல், வளங்களைப் பெருக்கி, நாட்டை செழுமையாக்கி இருக்கிறார்.
8. பெருஞ்சேரல் இரும்பொறை எட்டாம் பத்தின் தலைவர். இவரைப் பாடியவர் அரிசில் கிழார்.
   சோழர்களையும, பாண்டியர்களையும் ஒரே போரில் வென்றவர் இச்சேரன். பகைவர்களை முழுவதுமாக அழித்தவர். குதிரைப் படையும், காலாட் படையும் மிகுந்த வலிமை உடையனவாக இருந்தன. அதியமானின் தகடூர் கோட்டையை அழித்தவர் இந்த மன்னர்.
9. ஒன்பதாம் பத்தில், பாடப்படும் அரசன் இளஞ்சேரல் இரும்பொறை. பெருங்குன்றூர் கிழார் இந்த மன்னரைப் பாடியிருக்கிறார். இரும்பொறை பொன்னாலான தேரினை வைத்திருந்ததாக, ஒரு பாடல் குறிப்பிடுகிறது. அறம் பல செய்தவர். அறம் செய்ய இடையூறு வந்தால், அதனைப் போக்குவதற்கு போர் செய்திருக்கிறார். போரில் ஈடுபடுவதை மிக விருப்பமான செயலாக கொண்டிருந்தார்.
10. பத்தாவது பத்தின் பாடல்கள் கிடைக்கவில்லை. இயற்றிய ஆசிரியர் பெயரும் தெரியவில்லை. முதல் பத்து மற்றும் கடைசிப் பத்து பாடல்களின் சில வரிகள், தொல்காப்பிய உரையிலும், புறத்திரட்டு நூலிலும் மேற்கோள் பாடல்களாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. அவற்றிலிருந்தே இந்தப் பாடல்கள் பற்றி சிறிது தெரிய வருகிறது.

இந்நூலின் காலம் கி.பி. இரண்டாம் நூற்றாண்டு எனக் கருதப்படுகின்றது.அனைவராலும் இது கடைச்சங்ககால நூல் என்பது ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது. கபிலர், பரணர் ஆகிய கடைச்சங்க புலவர்களால் இந்நூல் பாடப்பட்டுள்ளதால் இந்நூல் கடைச்சங்க கால நூல் எனலாம்.

1904ஆம் ஆண்டு முதன் முதலாக உ.வே.சா அவர்களால் பதிக்கப் பட்டது.

பதிற்றுப்பத்துக்கு பழைய உரை ஒன்று உண்டு. இந்த உரையாசிரியர் யார் என்பதை அறிய இயலவில்லை. எனினும் பிற்கால் உரையாசிரியர்கள்;-

• ஔவை துரைசாமிப்பிள்ளை
• யாழ்ப்பாணம் அருளம்பலவாணர்
• புலியூர் கேசிகன்
• பரிமளம் ஆகியோராவர்.

பதச் சோறாக ஓரிரு பாடல்கள்:-

அட்டு ஆனானே குட்டுவன் அடு தொறும்
பெற்று ஆனாரே பரிசிலர் களிறே
வரைமிசை இழிதரும் அருவியின் மாடத்து
வளிமினை அவிர்வரும் கொடி நுடங்கு தெருவில்
சொரிசுரைக் கவரும் நெய் வழிபு உராலின்
பாண்டில் விளக்கு பரூஉ சுடர் அழல
நன் நுதல் விரலியர் ஆடும்
தொல் நகர் வரைப்பின் அவன் உரை ஆனாவே

பகைவரோடு போரிட்டது போதும் என்று ஓய மாட்டான் குட்டுவன்; அவ்வாறு போரிடும் போதெல்லாம் களிறுகளைப் பெற்று ஓயமாட்டார் பரிசிலர்; மலைமேலிருந்து விழும் அருவியினைப் போல மாடங்கள் மேலிருந்து காற்றால் அலைக்கப் படும் ஒளிவிடும் கொடிகள் ஆடி அசையும் தெருவில் சொரிகின்ற சுரை பெற்றுக் கொண்ட நெய் வழிந்து பரவுதலால் பாண்டிலாகிய வட்ட விளக்கில் பருத்த சுடர் ஆடிக் கொண்டு எரிய, நல்ல நெற்றியக் கொண்ட விறலியர் ஆடுகின்ற பழமையான மாளிகையுள்ள ஊர்களில் அவனது புகழுரைகள் ஓய மாட்டா!

பாடல் 51 – வடு அடு நுண் அயிர்

(சேரலாத!) வண்டு மொய்க்க அடும்பு பூத்திருக்கும் கானலில் நண்டு நடந்த கோடுகளை ஊதைக்காற்று நுண்மணலைத் தூவி மறைக்கும். அந்த இடத்தில் விறலியரின் பாடலைக் கேட்டுக்கொண்டே நீ காலம் கழிப்பதைப் பார்த்த நிலத் தலைவர்கள் நீ மெல்லியன் போலும் என்று நினைப்பராயின் அவர்கள் உன்னை உணராதவர்கள். இளையரின் தண்ணுமை முழக்கத்துடன் நீ போருக்கு வந்துவிட்டால் உன் நோக்கம் கூற்றுவன் வலை விரித்தது போல் இருக்கும். அரவைக் கொல்லும் மழைமேகத்து இடி போன்றவன் நீ. உன் படைவீரர் பனைமடல் மாலை சூடிக்கொண்டு செல்லும்போது இரை உண்டு என்ற நம்பிக்கையுடன் கழுகுகள் வட்டமிடும்.

வண்(டு)இறை கொண்ட தண்கடல் பரப்பின்
அடும்(பு)அமல் அடைகரை அலவன் ஆடிய
வடுஅடு நுண்அயிர் ஊதை உஞற்றும்
தூஇரும் போந்தைப் பொழில்அணிப் பொலிதந்(து)
இயலினள் ஒல்கினள் ஆடும் மடமகள் 10

……………

மறம்கெழு போந்தை வெண்தோடு புனைந்து
நிறம்பெயர் கண்ணிப் பருந்(து) ஊ(று)அளப்பத்
தூக்கணை கிழித்த மாக்கண் தண்ணுமை
கைவல் இளையர் கையலை அழுங்க
மாற்(று)அரும் சீற்றத்து மாஇரும் கூற்றம் 35
வலைவி஡஢த் தன்ன நோக்கலை
கடியையால் நெடுந்தகை செருவித் தானே.

பாடல் 90 – வலிகெழு தடக்கை

மீன்வயின் நிற்ப வானம் வாய்ப்ப
அச்(சு)அற்(று) ஏமம் ஆகி இருள்தீர்ந்(து)
இன்பம் பெருகத் தோன்றித் தம்துணைத்
துறையின் எஞ்சாமை நிறையக் கற்றுக்
கழிந்தோர் உடற்றும் கடும்தூ அஞ்சா 5
ஒளிறுவாள் வயவேந்தர்

…………………………….. எனத் தொடங்கி.

நின்நாள், திங்கள் அனைய ஆக திங்கள்
யாண்(டு)ஓர் அனைய வாக யாண்டே
ஊழி அனைய ஆக ஊழி
வெள்ள வரம்பின ஆ(க)என உள்ளிக்
காண்கு வந்திசின் யானே செருமிக்(கு) 55
உரும்என முழங்கும் முரசில்
பெருநல் யானை இறைகிழ வோயே. 

என முடியும் பாடலில்

· மக்கள் அச்சம் இல்லாமல் வாழவும், அறக்கடவுள் வாழ்த்தும்படியாகவும், ஈர நெஞ்சமோடு இனிது ஆண்டவன் இந்த அரசன். மாந்தரன் அரசனின் வழித்தோன்றல். இவன் வானம் போல அளக்க முடியாதவன். கடல் போல் அள்ள அள்ளக் குறையாதவன். பல மீன்களுக்கிடையே தோன்றும் திங்களைப் போல சுற்றம் சூழ வாழ்பவன். உரம் பெற்ற கடலில் வேலிட்டவனோடு ஒப்பிடுகையில் உம்பல் என்னும் பெருங்களிறு போன்றவன் என்ற பொருளமைந்த பாடல் இது.

சேர மன்னர்கள் பதின்மர்களின் புகழைப் பற்றி அறிந்து கொள்ள உதவும் ஓர் இலக்கியச் சுரங்கம் பதிற்றுப் பத்து என்ற இந்த நூலாகும். படித்து சுவைத்து இன்புறுக!

நம் தாய்த் தமிழ் உறவுகளுக்கு யாம் விடுக்கும் கனிவான வேண்டுகோள். நலமும் வளமும் சூழ வாழ தமிழே நமக்கு விழி, அதுவே வாழ்க்கையின் ஒளி!

தமிழா விழி! எழு!

தமிழும் நாமும் வேறல்ல! தமிழே நம் வேர்!

அன்புடன்,

சு.குமணராசன்
மும்பை.
தொடர்பு : +91 9820281623,
Email: tamil.lemuriya@gmail.com
5-1-2022.